Arienorea

LittleLadyPunk „Hijo de la Luna” * * *          Dzień, upał. Oddycha się z trudem, klatka piersiowa unosi się ciężko i ciężko opada. Powietrze jest nasycone, przesycone zapachami, drga. Lovino siedzi po drzewem na wzgórzu, ręce skrzyżowane, nogi podciągnięte pod brodę. Czuje swój pot między zaciśniętymi palcami a skórą przedramienia. Patrzy na niebo spode łba i nieufnie. Niebo jest jasne od żaru – gdyby go dotknąć, pewnie można się oparzyć, jak cienką warstwą tłuszczu na rozgr